Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2012

Μια βόλτα στο δρόμο...



Άρρωστη ούσα για αρκετές μέρες, όταν βγήκα από το σπίτι για κάποιες εξωτερικές δουλειές πράγματα που γενικά στην πόλη ίσως και να τα έχω ξαναδεί, αυτή τη φορά μου έμειναν στη μνήμη! 
Περπατώντας λοιπόν, κάμποσα μέτρα μπροστά από εμένα δυο παππούδες μιλούσαν ιδιαίτερα έντονα. Όσο πλησίαζα μου φαινόταν θυμωμένοι και σα να τσακώνονται! Τελικά, όταν τους προσπερνούσα ένας εκ των δύο αναφώνησε "Στο διάολο και το ΠΑΣΟΚ κι οι βουλευτές και όλοι!!! Άντε....." συνέχισε να πλέκει εγκώμιο όσο απομακρυνόμουν. Νομίζω θα συμφωνήσω χωρίς δεύτερη σκέψη... Συγγνώμη κιόλας!
Κάποια στιγμή, σ'ένα στενό και απέναντι από ένα μαγαζί με παιδικά ρούχα, έτσι φόρα παρτίδα ένας μπάρμπας έχει βγάλει τον "Γούιλι" και ξαλαφρώνει την κύστη του! Αυτό θα πει δωρεάν παιδεία (βιολογία)... ή μήπως όχι! Δημόσια Ουρητήρια? Τι να πω... 
Στο λεωφορείο μπαίνει ένας κύριος. Τρέχοντας με μανία (χωρίς λόγο εδώ που τα λέμε... το λεωφορείο ήταν άδειο) κάθεται στο πρώτο κάθισμα εκεί δίπλα στον οδηγό. Στην επόμενη στάση, σηκώνεται κατεβαίνει από την πρώτη πόρτα πάλι τρέχοντας, φτάνει στην τελευταία πόρτα του ίδιου λεωφορείου μπαίνει μέσα και κάθεται πάλι στη θέση του! Υποθέτω αρχικά ότι ξεχάστηκε και κατέβηκε σε λάθος στάση! Μόνο που... το ξανάκανε και στην επόμενη! Χμμμ.... και μου το'χαν πει ότι οι πολλοί φόροι μας έχουν πειράξει! 
Γενικά, δε με ενοχλούν οι ξένοι στους δρόμους! Δε με πειράζουν, δεν τους πειράζω... κρατάμε αποστάσεις ασφαλείας για παν ενδεχόμενο και συνεχίζουμε! Ένα πράγμα δεν καταλαβαίνω... γιατί κάθονται όλοι μαζί στο πλάι του Πανεπιστημίου? Θέλω να πω... θυμάμαι στην Πλατεία που καθόντουσαν τα πρωινά και περνούσαν οι αγρότες και τους έπαιρναν για τα χωράφια, αυτό το καταλαβαίνω! Αλλά 7 το απόγευμα τόσοι πολλοί χωρίς να πουλάνε κάτι ή να κάνουν κάτι άλλο σα να φυλάνε καραούλι εκεί στο στενό... είναι λιγάκι τρομακτικό (και ντόπιοι να ήταν δηλ. πάλι τρομακτικό θα μου φαινόταν!)
Και το... "κερασάκι στην τούρτα", πίσω από το Πανεπιστήμιο στην Ακαδημίας εκεί στο πάρκο στέκεται ένα παλικάρι κάτω από το φως του στύλου -6 και κάτι το απόγευμα παρακαλώ- και μετράει τη δόση του σε μια σύριγγα!  Ε... τι? Να μπερδευτεί και να μαζεύουμε πτώματα μετά? (βλακ χιουμορ φυσικά!)


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου