Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

Άντε να χιονίσει....???



Λένε θα χιονίσει... περιμένω με αγωνία να ξανακάνουμε σκι στην κατηφόρα της λεωφόρου... Θέλω να δω το λευκό χαρούμενο χιόνι να πέφτει στο μπαλκόνι μου! Έχω βγάλει γάντια, σκουφιά, κασκόλ... χμμ... που έβαλα τις μπότες μου??? Φέτος θα φτιάξουμε έναν πιο μεγάλο χιονάνθρωπο! Και την άλλη φορά μεγάλος ήταν δηλαδή... και έκανε και 2 μέρες να λιώσει (αφότου σταμάτησε να χιονίζει και βγήκε ο ήλιος). Στις περιοχές που δε χιονίζει συχνά, το χιόνι φέρνει μεγαλύτερη ίσως χαρά... όλοι γίνονται παιδιά! Όλοι βγαίνουν να παίξουν και να χαρούν... Φέτος βέβαια δεν ξέρω αν θα χαρούν τόσο... Αν θα μπορούν όταν μπαίνουν στο σπίτι τους να έχουν θέρμανση ώστε να μην παγώσουν. Βλέπω κι εμάς εδώ στην πολυκατοικία... Ό,τι καιρό και να κάνει έξω δεν την ανάβουν τη θέρμανση πέραν των προκαθορισμένων 3 ωρών το βράδυ... σαν τον σούπερμαν κυκλοφορώ στο σπίτι με τις κουβέρτες ν'ανεμίζουν στο πέρασμά μου (έχω και μια κόκκινη σας λέω ίδια είμαι!). Κι εκεί που περιμένω το χιόνι σα παιδάκι που περιμένει τον Άγιο Βασίλη... λέω μήπως καλύτερα να μην? Πόσοι θα'ναι εκείνοι που θα κρυώνουν, πόσοι άστεγοι που πλέον είναι πιο πολλοί... Ουφ μισή χαρά... Αυτή η χώρα μόνο μισές χαρές μπορεί να μου προσφέρει τελικά... γι'αυτό έχουμε όλοι μας μια αίσθηση του ανολοκλήρωτου λες? Ας κάνουμε όλοι ό,τι μπορούμε για αυτούς που δεν μπορούν να έχουν και πολλά... Αν μπορούμε να μοιράσουμε κουβέρτες ή τρόφιμα στον άστεγο ας το κάνουμε... Αν μπορούμε να μαζευτούμε με παρέα στο σπίτι να'μαστε όλοι μαζί ας το κάνουμε... Στο τέλος, όσο ποιο πολλοί "αποκλειστούμε" σ'ένα σπίτι τόσο πιο καλά θα περάσουμε! εγώ πάντως έχω πολλά παιχνίδια και κάμποσες κουβέρτες! Θα συσφίξουμε και τις σχέσεις μας! 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου