Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

Τικ Τακ Τικ Τακ

Τα κείμενα που δημοσιεύονται στο ιστολόγιο αυτό προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα. Μπορείτε να τα αναδημοσιεύσετε αλλά πάντα με σαφή αναφορά στον συγγραφέα και την πηγή. 


Τικ Τακ Τικ Τακ
ανόητο ρολόι χτυπάς
την ώρα μετράς
που δειλά
και γρήγορα
και άλλοτε αργά περνάει
ενίοτε πονάει
κάποτε χαμογελάει
Τικ Τακ Τικ Τακ  
γύρω τριγύρω 
οι δείκτες γυρίζουν
και με ζαλίζουν
δε μου κάνουν για πυξίδα
τη ζωή μου να πορέψω με το χρόνο
Τικ Τακ Τικ Τακ
η νύχτα προχωρά
γίνεται μέρα 
κι ύστερα ξανά 
χτες, σήμερα, αύριο, σήμερα, χτες
στου ρολογιού τους καταρράκτες
ο χρόνος, κι ο πόνος, 
η ζωή 
κυλούν
ούτε πισωγυρίζουν, ούτε σταματούν
Τικ Τακ Τικ Τακ
ένα ένα τα λεπτά
τ'αστέρια παίζουν κρυφτούλι στον ουρανό
π'απόψε συννέφιασε
τι να 'παθε ο καλός μου και κατσούφιασε
κλαίει και βρέχει
η άνοιξη, το καλοκαίρι
ο ήλιος μου αργεί 
σ'αυτήν την πόλη
που ο αέρας προκαλεί αλλεργία
που χάθηκε η ποθητή μου μαγεία
Τικ Τακ Τικ Τακ
ένα εκκρεμές 
με θόρυβο πηγαίνει κι έρχεται
η καρδιά μου σιγά σιγά συνέρχεται
κι αναρωτιέμαι
τι και πως να εμπιστευτώ
μια νέα αρχή
που να μην την προδώσει
όπως άλλωστε κι η προηγούμενη
να΄ναι πια 
μια αρχή χαρούμενη
ανθοφερούμενη
Τικ Τακ Τικ Τακ
πάλι ένας ύπνος χάθηκε
μαράθηκε
κρινάκι κόκκινο στη γλάστρα
ποτισμένο μ' άστρα
και λίγο φεγγάρι
τι όνειρα να μου 'λειψαν 
κι απόψε
που βασανιζόμουν
με σκέψεις πολλές
κι απορίες
ποια σύννεφα θα ξέφυγαν
μαζί τους να μ' έπαιρναν 
ένα ταξιδάκι
λιγάκι αναψυχής
να δω να βρω αλλού
δάκρυα και χαμόγελα
κι αλμυρό νερό
Τικ Τακ Τικ Τακ
το ρολόι του τοίχου 
ίσως σταμάτησε γι'απόψε
μα αύριο πάλι εκεί 
θα με περιμένει
να μετρήσουμε 
να αναζητήσουμε
χτύπους καρδιάς
ανάσες
και πόνο
και χρόνο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου