Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

Η καλή μας αγελάδα

Τα κείμενα που δημοσιεύονται στο ιστολόγιο αυτό προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα. Μπορείτε να τα αναδημοσιεύσετε αλλά πάντα με σαφή αναφορά στον συγγραφέα και την πηγή. 

Αφιερωμένο σε μια καθηγήτρια που είχα στην πρώτη λυκείου.

Η καλή μας αγελάδα
μοιάζει μ'αυτή τη δασκάλα
τρώει χόρτα βγάζει γάλα
και αναμασά το μάθημα
και σαν τζίνι όμως μοιάζει 
τα βυζιά της όταν αγκαλιάζει
ιστορία άλλη δεν ξέρει
μόνο αυτή που το βιβλίο μας προσφέρει
δε σηκώνει αντιρρήσεις
μόνο αυτή μιλά
μην την διακόπτεις
κι όταν τα νεύρα θα της σπάσεις
γιατί πετάγεσαι 
αλλιώς θα σκάσεις
η καλή μας αγελάδα
που έμπειρη το παίζει δασκάλα
έξω με πετάει στη λιακάδα!

Κουμπί ορ νοτ κουμπί

Τα κείμενα που δημοσιεύονται στο ιστολόγιο αυτό προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα. Μπορείτε να τα αναδημοσιεύσετε αλλά πάντα με σαφή αναφορά στον συγγραφέα και την πηγή. 

Κουμπί ορ νοτ κουμπί
κουμπί και βελόνα
μα η βελόνα δεν είχε κλωστή
και το καημένο το κουμπί
ω! πως κλαίει και θρηνεί
στο παντελόνι σα δεν μπορεί
χωρίς τη μαύρη την κλωστή
ω θεοί! να στηριχτεί
κι από την άλλη το παντελόνι 
που κι αυτό κλαίει και θυμώνει
γιατί η βελόνα η κουτή 
έμεινε χωρίς κλωστή
αχ! και το δόλιο το κουμπί
δεν μπορεί πια να ραφτεί
ωιμέ! τι ιστορία θλιβερή
κουμπί ορ νοτ κουμπί!

Παλιά γραμμένο, χωρίς τίτλο


Τα κείμενα που δημοσιεύονται στο ιστολόγιο αυτό προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα. Μπορείτε να τα αναδημοσιεύσετε αλλά πάντα με σαφή αναφορά στον συγγραφέα και την πηγή. 


Μ'αγνοείς
μή μ'αγνόείς
μιλάω
πονάω
αγαπάω
ζω
φωνάζω
σε φωνάζω
σου φωνάζω
μ'ακούς
δε μ'ακούς 
μη μ'ακούς
που παραμιλάω
που κλαίω 
που καίω
νιώθεις
με νιώθεις
δε με νιώθεις 
να με νιώσεις
δε μπορείς
με πονάς
το ξέρεις
πως με πονάς
τ'ακούς
το νιώθεις
το αγνοείς
ανόητη
ανόητη
μένω ακόμη 
δειλή
παραμένω
περιμένω
το αύριο
όχι για να'μαι 
αλλά που δε γίνεται
δίπλα 
μέσα μου 
δεν θέλω άλλον
τι να πω 
τι να σου πω
να κάνω πρέπει
πρέπει να κάνω
τόσα πρέπει
για το χατήρι μου όμως 
για μένα
να ζωντανέψω
να πετύχω
να ερωτευτώ  
να ζήσω
βλέπω
δε βλέπω
παραβλέπω
τι να δω
εμένα
θρηνώ 
ό,τι είχα
ό,τι έχασα
ό,τι έχω
και τι δε θα 'χω  ποτέ
μα όλα όσα έχω 
είναι σημαντικά
κι άμα τα χάσω
τι θα μείνει
θα μείνει κάτι
τίποτα
ειρωνεία
ειρωνεία; 
αχαριστία
αχαριστία;
άδειασμα
πείσμα
και ποιος να ξέρει
εγώ; 
ρωτάς
ρωτάω 
ρώτα ξανά
μη με ρωτάς
κι αν ψάχνω απάντηση
και λύση να βρω
και αν δεν τα καταφέρνω
που να τα βρω
που θα τα βρω
φως
και ζωή 
και στοιχεία
και καρδιά
κι έρωτα
κι αγάπη
κι αγκαλιά
και τώρα
τι κάνω εδώ
μουσικές 
χαμόγελα
άνοιξα την πόρτα της ψυχής μου
μπήκες τ'ανακάτεψες
τώρα δεν κλείνει
κοίτα
άραγε αυτό είναι 
μεγαλώνω
και φοβάμαι
τι να πεις
δε μ'αγνοείς
να μ'αγνοείς 
αγνόησέ με 
που λέω 
που κλαίω
που μιλάω
που γελάω
μα όχι 
που αγαπάω

Τικ Τακ Τικ Τακ

Τα κείμενα που δημοσιεύονται στο ιστολόγιο αυτό προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα. Μπορείτε να τα αναδημοσιεύσετε αλλά πάντα με σαφή αναφορά στον συγγραφέα και την πηγή. 


Τικ Τακ Τικ Τακ
ανόητο ρολόι χτυπάς
την ώρα μετράς
που δειλά
και γρήγορα
και άλλοτε αργά περνάει
ενίοτε πονάει
κάποτε χαμογελάει
Τικ Τακ Τικ Τακ  
γύρω τριγύρω 
οι δείκτες γυρίζουν
και με ζαλίζουν
δε μου κάνουν για πυξίδα
τη ζωή μου να πορέψω με το χρόνο
Τικ Τακ Τικ Τακ
η νύχτα προχωρά
γίνεται μέρα 
κι ύστερα ξανά 
χτες, σήμερα, αύριο, σήμερα, χτες
στου ρολογιού τους καταρράκτες
ο χρόνος, κι ο πόνος, 
η ζωή 
κυλούν
ούτε πισωγυρίζουν, ούτε σταματούν
Τικ Τακ Τικ Τακ
ένα ένα τα λεπτά
τ'αστέρια παίζουν κρυφτούλι στον ουρανό
π'απόψε συννέφιασε
τι να 'παθε ο καλός μου και κατσούφιασε
κλαίει και βρέχει
η άνοιξη, το καλοκαίρι
ο ήλιος μου αργεί 
σ'αυτήν την πόλη
που ο αέρας προκαλεί αλλεργία
που χάθηκε η ποθητή μου μαγεία
Τικ Τακ Τικ Τακ
ένα εκκρεμές 
με θόρυβο πηγαίνει κι έρχεται
η καρδιά μου σιγά σιγά συνέρχεται
κι αναρωτιέμαι
τι και πως να εμπιστευτώ
μια νέα αρχή
που να μην την προδώσει
όπως άλλωστε κι η προηγούμενη
να΄ναι πια 
μια αρχή χαρούμενη
ανθοφερούμενη
Τικ Τακ Τικ Τακ
πάλι ένας ύπνος χάθηκε
μαράθηκε
κρινάκι κόκκινο στη γλάστρα
ποτισμένο μ' άστρα
και λίγο φεγγάρι
τι όνειρα να μου 'λειψαν 
κι απόψε
που βασανιζόμουν
με σκέψεις πολλές
κι απορίες
ποια σύννεφα θα ξέφυγαν
μαζί τους να μ' έπαιρναν 
ένα ταξιδάκι
λιγάκι αναψυχής
να δω να βρω αλλού
δάκρυα και χαμόγελα
κι αλμυρό νερό
Τικ Τακ Τικ Τακ
το ρολόι του τοίχου 
ίσως σταμάτησε γι'απόψε
μα αύριο πάλι εκεί 
θα με περιμένει
να μετρήσουμε 
να αναζητήσουμε
χτύπους καρδιάς
ανάσες
και πόνο
και χρόνο.

Ποιητικός Οίστρος!


Το να εκφράζομαι με τρόπο μουσικό ποιητικό ήταν πάντα "μες το αίμα μου"! 

Έτσι, άρχισα να γράφω! 


Τα κείμενα που δημοσιεύονται στο ιστολόγιο αυτό προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα. Μπορείτε να τα αναδημοσιεύσετε αλλά πάντα με σαφή αναφορά στον συγγραφέα και την πηγή. 

Δεν άντεξα άλλο
ανέβηκα στα κάγκελα 
κι έπεσα
δεν έπεσα
πέταξα
έτρεξα στη θάλασσα
εκεί στο μώλο 
βρήκα ένα κορίτσι
το κοίταζα το κοίταζα
πόσα όνειρα είχε
πόσες αδικίες έβλεπε
και δάκρυζε
και θύμωνε
έπρεπε - πίστευε - 
τον κόσμο να αλλάξει
να προσπαθήσει να τον αλλάξει
και κοίταζε την θάλασσα
έπαιρνε δύναμη 
από τα κύματα
από τον αφρό της
το κορίτσι έφυγε
δεν ξαναγύρισε στο μώλο να ονειρευτεί
τι να απέγινε άραγε;
στα μάτια του φεύγοντας 
είχε μια σπίθα
φωτιά καταστροφική
μα ο κόσμος δεν αλλάζει
το κορίτσι δεν ήθελε 
ίσως και να μην άντεχε
να το παραδεχτεί
κι έπεσε
σε μια παγίδα
αυτήν του ονείρου
γιατί
η φλόγα καίει ακόμη
τι ν'απέγινε άραγε;
τώρα βουτώ
ίσως στον αφρό να τη βρω
κάτι μου λέει
πως η φλόγα έσβησε
στου κόσμου το κύμα
γιατί;

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

Κοντεύουν!!!!


40 Μέρες Ως Τα Χριστούγεννα!!!!

Μπουχαχαχαχαχα!!!!!!! 

Κοντεύουμε λοιπόν.... 

Είστε έτοιμοι να ψήσουμε και να φτιάξουμε χριστουγεννιάτικα?



Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

Έτοιμοι για κιμαδόπιτα!


1/2 κιλό κιμά ανάμικτο 
μια σκελίδα σκόρδο
ένα κρεμμύδι
ένα μεγάλο καρότο
3 μεγάλες ντομάτες τριμμένες στον τρίφτη
μαϊντανός
ρίγανη 
αλάτι 
πιπέρι 
λάδι 
τυρί ρεγγάτο τριμμένο ή φέτα τριμμένη
ένα κουτί φύλλο σφολιάτας (600 γρ)

Ετοιμάζετε τον κιμά με το σκόρδο, το κρεμμύδι, τις ντομάτες, το καρότο, τη ρίγανη, το αλατοπίπερο και το λάδι όπως θα κάνατε αν θέλατε να φτιάξετε κιμά για μακαρόνια. 

Σε ένα ταψάκι μεσαίου μεγέθους λαδώνετε πολύ καλά το ταψί. Απλώνετε ένα φύλλο και ρίχνετε λίγο τυρί τριμμένο. μετά στύβετε καλά τον κιμά να μην έχει ζουμί και τον απλώνετε μες το φύλλο. Ρίχνετε λίγο ακόμη τυρί και σκεπάζετε με το άλλο φύλο .λαδώνετε καλά και προσέξτε να είναι "κλειστό" γύρω γύρω το φύλλο ώστε να μη φύγει η γέμιση. τρυπάτε με ένα πιρούνι την επιφάνεια της πίτας. Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο για περίπου μια ώρα στους 250 βαθμούς. 

Καλή σας όρεξη! 

Η Αδελφότητα της Ιεράς Σινδόνης



Συγγραφέας Χούλια Ναβάρρο
Εκδόσεις Πατάκης

"Μια πυρκαγιά στον καθεδρικό ναό του Τορίνου, όπου βρίσκεται η Ιερά Σινδόνη, και ένας νεκρός άντρας με κομμένη γλώσσα θα αποτελέσουν το έναυσμα για μια χωρίς προηγούμενο αστυνομική έρευνα του Τμήματος Τέχνης με επικεφαλής τον επιθεωρητή Μάρκο Βαλόνι. Με τη συνδρομή της διορατικής ιστορικού Σοφία Γκαλόνι και μιας δραστήριας δημοσιογράφου, η ομάδα του Βαλόνι καλείται να λύσει ένα αίνιγμα του οποίου η απαρχή ανάγεται στους Ναΐτες και οι προεκτάσεις του φτάνουν ως τις μέρες μας. Συνδετικός κρίκος φαίνεται να είναι μια ελίτ μορφωμένων, εκλεπτυσμένων και πανίσχυρων ανθρώπων του χρήματος.
Η ομάδα έρευνας πρέπει να βρει το νήμα που συνδέει τα παράδοξα που συμβαίνουν στον καθεδρικό ναό με την Ιερά Σινδόνη και τις περιπέτειές της στο διάβα των αιώνων, από τα χρόνια του Ιησού Χριστού ως τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, τη νέα Τουρκία, τη Γαλλία του Φίλιππου του Ωραίου, την Ισπανία, την Πορτογαλία και τη Σκοτία... Η αναζήτηση της αλήθειας θα τους οδηγήσει από το Τορίνο στη Ρώμη, κι από κει στο Παρίσι, το Λονδίνο, το Βερολίνο, κι από κει στην Τουρκία και την Αμερική.
Συνδυάζοντας ιστορία και φαντασία, το πρώτο μυθιστόρημα της Χούλια Ναβάρρο, το βιβλίο που εκθρόνισε τον "Κώδικα ντα Βίντσι" από την πρώτη θέση των πωλήσεων στην Ισπανία, αφήνει ξέπνοο τον αναγνώστη, ανοίγοντας τις πύλες σ' ένα συναρπαστικό ταξίδι στο παρελθόν. Το βιβλίο θα μεταφερθεί στον κινηματογράφο από την μεγαλύτερη εταιρεία παραγωγής στην Ισπανία (Filmax)."

Ψάχναμε στο βιβλιοπωλείο ώρα μαζί με δυο φίλες. Είχα τελειώσει μόλις ένα βιβλίο κι έψαχνα κάτι άλλο! Μια από τις δύο μου το έδειξε. Με τράβηξε ο τίτλος και η περίληψή του. Τελικά, έχοντας ήδη διαβάσει τον Κώδικα Da Vinci αλλά και τους Ιlluminati  η Αδελφότητα μου φάνηκε κάπως βαρετή. Η ιστορία κυλάει κάπως αργά και με πάρα πολλά πρόσωπα που τελικά δεν ξέρεις ποιος είναι που. Μετά το μισό του βιβλίου έχεις καταλάβει ποιος κάνει τι. Ωστόσο το τέλος είναι κομματάκι απρόσμενο και για εμένα που ζω στην Ελλάδα κι έχω δει όσα έχω δει εξαιρετικά εκνευριστικό. Τελικά ούτε στα βιβλία δεν μπορείς να βρεις την απόδοση δικαιοσύνης που θα'θελες! Σίγουρα αξίζει να το διαβάσεις.... αρκεί να μην έχεις διαβάσεις τα άλλα δύο πριν από αυτό γιατί θα σου φανεί λιγάκι βαρετό! 

Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι



Συγγραφέας Λένα Μαντά
Εκδόσεις Ψυχογιός


"...Η ζωή είναι σαν το ποτάμι που κυλάει αυτή τη στιγμή μπροστά μας. Εύκολα σε παρασύρει και σε τραβάει όπου εκείνο πηγαίνει. Όπως ένα ποτάμι δε γυρίζει πίσω, έτσι κι εσείς, αν σας παρασύρει, δε θα μπορέσετε να γυρίσετε... να προσέχετε πάντα το ποτάμι... Μη σας παρασύρει...". Η Μελλισάνθη, η Ιουλία, η Ασπασία, η Πολυξένη και η Μαγδαληνή μεγαλώνουν με τη μητέρα τους σ' ένα χωριό στον Όλυμπο, δίπλα σ' ένα ποτάμι. Αυτό που επιθυμούν και οι πέντε είναι να γνωρίσουν τη ζωή μακριά από το πατρικό τους. Και θα το καταφέρουν! Η μοίρα θα τις στείλει στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, κάνοντας το όνειρο πραγματικότητα. Μόνο που καμιά φορά, τα όνειρα γίνονται εφιάλτες που στοιχειώνουν και κυνηγούν... Πέντε γυναίκες, πέντε ζωές συγκλονιστικές, γεμάτες έρωτα και ανατροπές, ενώ το σπίτι δίπλα στο ποτάμι περιμένει υπομονετικά αυτό που ξέρει ότι θα συμβεί... Πολλαπλές ανατυπώσεις και χιλιάδες αντίτυπα από ένα βιβλίο που συγκλονίζει!"

Αυτή είναι η περίληψη του βιβλίου "Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι", ένα βιβλίο που αρχικά πιστεύεις ότι είναι μια ακόμη ιστορία, και λίγο μετά μπλέκεσαι στις διηγήσεις χωρίς να μπορείς να το αφήσεις από τα χέρια σου μέχρι να φτάσεις στην τελευταία σελίδα. Παρ'ότι το θέμα και οι ιστορίες του δεν είναι κάτι το καινούριο ή το συναρπαστικό, (ίσως ακόμη μια εξιστόρηση/ απόδειξη της δύναμης του πεπρωμένου ή καλύτερα μια υλοποίηση της φράσης "πρόσεξε τι εύχεσαι" και "τελικά έκανα ό,τι δεν ήθελα" μαζί με έρωτα και πόνο), ωστόσο τρόπος γραφής, η διήγηση σε αιχμαλωτίζουν σ'ένα "και μετά;" που θες να απαντήσεις και συνεχίζεις να διαβάζεις και συνεχίζεις... 594 σελίδες κυλάν μπροστά στα μάτια σου, μέσα στην φαντασία σου. Είναι από εκείνα τα βιβλία που σου λείπουν όταν τα τελειώσεις. Σας το προτείνω! 

Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

Ωραία μέρα!



Παίρνεις το λεωφορείο, κάνεις βόλτα στην παραλία θαυμάζεις τη θάλασσα τον ήλιο! "Άραγε είναι όντως Νοέμβρης? Μήπως τρέχω σε παράλληλο σύμπαν?" Όπως και να'χει είναι υπέροχα... καταλήγεις για καφέ στην πλατεία με μια παλιά φίλη! Τι καλά που είναι!

Είναι μια από τις ωραίες μέρες τις υπόλοιπης ζωής μου! Όχι ότι η ζωή μου θα τελειώσει σύντομα προς θεού! (Αν και εδώ που τα λέμε δεν ξέρω, κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει αύριο!) Αλλά είναι μια πραγματικότητα: έχω ήδη ζήσει κάποια χρόνια και από αύριο είναι η υπόλοιπη ζωή μου! Κατανοητό? 

Ελπίζω τόσο όμορφη ηλιόλουστη μέρα να μη χαλάσει! Αύριο βλέπουμε! Αν και δε μ'αρέσουν τρελά οι εκπλήξεις, αυτές της "επόμενης μέρας" που δεν ξέρεις τι θα γίνει πως θα γίνει κλ. είναι κατά έναν τρόπο εντυπωσιακές, δε νομίζετε? 

Προσπαθήστε να μην αφήνετε τις μέρες σας να κυλούν απλά, ζήστε τις όπως τις θέλετε, επιλέξτε τις! Έχει περισσότερο ενδιαφέρον! Ίσως και λίγο σασπένς! 

Φεύγω! Πάω να απολαύσω τον ήλιο! 

Καλημέρα!